De taal, Trip Seoul en de Derby (week 3 & 4)

Ik zit alweer een maand in Korea en om te beginnen, het gaat hertstikke (Ernems) goed met me. Ik verveel me geen seconde hier en dat is waarom het typen van een blog er een beetje doorheen schoot.
Naast dat ik alleen maar leuke dingen doe hier moet ik ook naar school. Het niveau en de begrijpbaarheid van de stof verschilt per course. Voor sommige vakken hoef ik niks geen huiswerk te maken, maar bij een aantal andere vakken stroomt het huiswerk binnen. Zo moet ik een presentatie maken en presenteren met een Koreaantje die amper tot geen Engels kan… onmogelijke taak lijkt me, maar we zullen het zien. Trouwens, voor elk vak moet ik 2 of 3 presentaties maken. Schijnbaar vinden ze dat geweldig hier.

Eén vak is in zijn geheel niet te volgen. De professor kan niet heel goed Engels en vertelt zijn verhaal constant tegen het bord. Maar in Korea kan je hier niks over zeggen want dan des respecteer je een ouder iemand en dat tolereren ze hier niet.

De Koreaanse taal is lachwekkend maar heel leerzaam. De docente die ons de taal leert is ontzettend schattig en grappig. We moeten haar constant napraten en naschrijven en het lijkt wel een kleuter klas. Er vliegen constant woorden als “Aneejo (nee), PoPo (zoen), Jepejo (ik vind je knap) ,KaPi (koffie), Ké (hond), i-moe (tante)” door de klas. Omdat we woorden met een P leerde vroeg ik haar hoe je “Peppie” schrijft en zegt. Je schrijft het als “패피” en spreekt het uit als Pe-Pi. Zij noemt me nu ook Pe-Pi in plaats van Thomaséé. M’n bijnaam houdt dus ook in Korea stand!

Taekwondo vind ik ook geweldig, we hebben op dit moment slaan, verdedigen en de eerste trappen uitgedeeld. Ik heb een prachtig Taekwondo uniform met op de achterzijde “Ajou University” in het Koreaans en aan de voorzijde oa de Koreaanse vlag (zie onderstaande foto).

Koreanen houden trouwens van rijen en wachten is voor hen op een of andere manier geen probleem. We moesten een zo gehete “Alien Registration Card” aanvragen om het land te kunnen verlaten en weer terug te kunnen. Tja, binnenkort ben ik een Alien. Dit heeft totaal zo’n 5 uur geduurd waarvan ik 4 uur en 50 minuten heb moeten wachten. Iets wat in Nederland onmogelijk is en mensen al binnen 15 minuten gaan flippen.

Door de weeks sport ik netjes elke dag, voetballen of naar sportschool om goed fit te blijven. Het eten is hier namelijk zo ontzettend ongezond. Groentes kennen ze hier amper of het is ontzettend duur. Alle gezonden dingen zijn hier duur (omgekeerde wereld). Ik mis de boontjes van mam ontzettend.

Vorig weekend (11-12-13 september) zijn we een weekend naar Seoul geweest. We hadden hier een hostel geboekt zodat we niet een uur terug hoefde te reizen naar de campus. Er gingen twee Koreaanse meiden mee en de vriendin van Claudio had die week op spontane wijze ’t vliegtuig uit Zwitserland gepakt om een weekje in Korea te verblijven, geweldig!

Ons hostel stond op een berg met een prachtig uitzicht in Itaewon-dong, een plek met meer buitenlanders dan Koreanen. Op vrijdagavond aten we daar Koreaanse Barbecue op het dak van een pauper restaurant in Nederlandse campingstoelen. Het was allemaal heel vreemd maar wel gezellig (er was soju en bier dusja). Vervolgens gingen we naar Hongdae (een stapplek met veel Koreanen en iets goedkoper dan Gangnam). Andy (Duitsmeneer uit Köln) was daar een week ervoor op een vreemde manier in een club genaamd “Secret Society” terechtgekomen. Nou, dat was zeker vreemd. De entree-deur was een doodgewone Coca-Cola machine waar je, wanneer je geen idee hebt, strak langsheen loopt. Je kan alleen zien dat het een club is als de Coca-Cola machine “open” gaat. Hier hebben we een geweldige tijd meegemaakt tot in de vroege uurtjes.

De volgende dag, na een paar uurtjes slaap, zijn we Seoul gaan verkennen. We zijn eerst naar een ondergrondse vrouwen universiteit geweest, alles is ondergronds: lokalen, slaapzalen, alles. Een hele mooie locatie. Vervolgens zijn we naar de City Hall van Seoul geweest met de meest verticale tuin in de wereld (was niet echt boeiend). Voor de City Hall is trouwens een constante (24/7) demonstratie tegen homo’s. Daarna hebben we een hele tijd langs een mooi kanaaltje gelopen wat voorheen een snelweg was midden in de stad. Uiteraard werd op deze dag constant pilsjes gedronken om mij toch een beetje in de sferen van het Septemberfeest Ruurlo te voelen. Vervolgens even terug naar het hostel voor en douche en wat pilsjes en soju om vervolgens naar het o zo bekende Gangnam te gaan. In het hostel troffen we een Nederlands meisje die op reis was in Azië, zij ging met ons mee.

Gangnam is wat chiquer en ook een stuk prijziger, voor een kleine Heineken betaalde ik €8,- in de club. Maar onze tactiek is, wanneer we wat willen gaan drinken, om even naar buiten te gaan en naar de supermarkt te lopen (die zijn 24/7 los en staan overal) en daar voor €1,00 een koude halve poeier te kopen. Maar ook Gangnam is knettergestoord, hier lag een meisje te rollen door haar eigen braaksel. Ik hoop dat ze het allemaal overleefd heeft. In de clubs dansen Koreanen niet echt, ze staan een bietje te kiekee en zich klem te zuipen met Soju. Wij besloten om vooraan op het podium weer de boel op te zwepen, en dat lukte. Nogmaals, je lijkt als westerse wereldberoemd. Ze willen met je op de foto en als je een Koreaanse op straat aanspreekt beginnen ze te gillen en te springen en doen, goeiedag.. Ook dit avondje werd weer tot in de vroege uurtjes afgesloten.

Op zondag hebben we het FC Seoul stadion bezocht, wat ruimte bied voor 68.376 toeschouwers. Ik vind dat toch zo prachtig om stadions te bezichtigen. Dus ik genoot optimaal daar. We mochten trouwens overal, behalve op het gras, lopen zonder toezicht. Iets wat in Europa onmogelijk is. Vervolgens zijn we naar de N Seoul Tower geweest. Het hoogste punt in Seoul (236m) met een schitterend uitzicht over deze massale stad met 10,1 miljoen inwoners. Dat was even anders dan dwalen door de ziekelijk grote ondergrondse door de stad. Het was wel enorm druk met stelletjes en overal hingen van die slotjes. ’t Is ook wel een romantische plek. Dit weekend afgesloten met het ’s nachts kijken naar de wedstrijd Utreg – Vites.

Het weekend van 18-19-20 september besloten we om in Suwon te blijven. Op vrijdag zijn MarciMarci, FinnishHunter en ik naar een “nieuwe” stad achter onze campus geweest. Hier staan hele hoge gebouwen en overal zijn winkels met shoppingcentres. Voor vrouwen is deze periode in Korea ideaal. Alles is hier dik in de sale en je hebt hier alle merken die je je kan voorstellen en winkels in overvloed. We gingen naar een shoppinghal waar ze een bioscoop op verdieping 8 hadden en twee voetbalvelden op ’t dak (verdieping 9). Vervolgens zijn we wezen stappen in Suwon, ook hier weer Koreanen opgezweept en ook hier vonden ze ons fantastisch.

De zaterdagochtend, na een paar uur slaap, hebben we de belangrijkste voetbalwedstrijd in Korea bezocht: Suwon Bluewings Samsung – FC Seoul. Derbytimeeee!! Hups naar het stadion met wat Koreanen, zij zeiden dat we eerst naar de supermarkt moesten om bier aan te schaffen. Dus dat deden we netjes, kochten ze liters met bier. Ik dacht, gaan ze dat allemaal voortijd opdrinken!? Schijnt dat je gewoon al je rotzooi mee het stadion in kan nemen. Zonder gein, mensen bestelde MacDonalds vanuit buiten het stadion, en het scooterkoreaantje kwam het netjes aan de poort afleveren!!! Kinderen namen stepjes mee naar binnen. Als je een hovercraft heb, kan je die meenemen als je wilt. Security of politie is er amper, ik begreep er helemaal niks van. Fouilleren? Kennen ze niet. In Europa smijten ze alles wat los en vast zit naar de rivaal. Hier niet, hier knuffelen ze elkaar eerder dan elkaar de hersenpan in slaan. De sfeer was geweldig, ik heb nog nooit zoveel sfeer meegemaakt geloof ik. Die gasten zingen 90 minuten de longen uit hun lijf. Zo ontzettend gedisciplineerd! Het niveau van de wedstrijd was niet om aan te gluren, dus besloot ook niet te kijken en te genieten van alles om mij heen.

De wedstrijd was afgelopen, 0-3 voor Seoul, niemand was boos. Ze gaven gratis bananen weg in het stadion, maar wij waren een beetje baldadig en begonnen elkaar te bekogelen met banaantjes. Koreaantjes wisten niet wat ze zagen en begonnen met fotograferen. Seoul supporters liepen door de Suwon supporters heen, op een lange neus na gebeurde er niks.

Op zondagochtend zijn we 6 uur (12km) wezen hiken door prachtige bergen vlakbij de Uni, met 2 Spaanse en 2 Franse dames. Het was gezellig (op soms wat gedram na) en de natuur in Korea is geweldig. Berg van 582m beklommen en 100 keer dezelfde grapjes gehoord over dat ik in men leven nog nooit zo hoog was geweest omdat het hoogste punt in Nederland -7 is.

Aanstaande maandag komt men maatje Ruben uit Nederland naar Zuid-Korea om de boel op stelten te zetten! Ik kijk hier ontzettend naar uit! :)